Verdun in beeld (33) |
Klik op de foto voor een vergroting |
|||||||||
Plaque in de kerk Saint-Pierre et Saint-Paul van Deuxnouds-devant-Beauzée voor William Hallett Tailer, piloot bij Escadrille SPA 67 (l ‘Escadrille Lafayette). Hallet Tailer uit Roslyn, New York, sneuvelde op 5 februari 1918 tijdens een luchtgevecht. |
|||||||||
Interieur van de kerk Saint-Pierre et Saint-Paul van Deuxnouds-devant-Beauzée. |
|||||||||
Even ten zuiden van Amblaincourt heeft links van de weg in 1918 ook een vliegveld bestaan. |
|||||||||
Een verzorgd informatiepaneel vertelt over het terrein en de azen die er vlogen. |
|||||||||
Reserve-Luitenant Paul Gabriel Leon Honnorat, die op 8 september 1914 sneuvelde, wordt met de granieten zuil herinnerd. Honnorat diende bij het 203e R.I., en kwam uit Gémenos. Hij werd 29 jaar oud. |
|||||||||
Het monument en dit informatiepaneel voor een militair vliegveld dat actief was in 1917 en 1918, staat op de wegsplitsing tussen Deuxnouds-devant-Beauzée en St. André en Barrois. |
|||||||||
Het monument voor luitenant Honnorat. |
Het dorpsmonument van Beauzée-sur-Aire, twee kilometer zuidwestelijker. |
||||||||
De église de l’Assomption in Beauzée-sur-Aire herbergt een venster uit 1935 van het atelier Charles Lorin, meester glasmaker in Chartres en Paris. Het bestaat uit twee delen: links stervende soldaat onder de palm van een engel, rechts een biddende vrouw, knielend voor Christus. |
|||||||||
De tekst op het venster luidt: “Dieu et Patrie - offert par Louis Biguinet - AC - Louis Biguinet, habitant du village est un ancien combattant de la Grande Guerre (Alain Girod)” |
Het mooi gebeeldhouwde altaar onder het venster in de église de l’Assomption in Beauzée-sur-Aire. |
||||||||
Interieur van de église de l’Assomption in Beauzée-sur-Aire. |
|||||||||
Langs de D187 tussen Seuil-d’Argonne en Evres, staat dit monument in het veld naast een bos dat le Parc wordt genoemd. |
|||||||||
Het is voor sous-luitenant de Medrano, die diende bij het 82e R.I. en sneuvelde in september 1914. |
In het nietige Nubécourt is president Raymond Poincaré (Bar-le-Duc, 20 augustus 1860 – Parijs, 15 oktober 1934) begraven. |
||||||||
Een monument midden in het dorp herdenkt de staatsman. Hij was de president van Frankrijk ten tijde van de Eerste Wereldoorlog (1913-1920) en was premier van Frankrijk van 1912 tot 1913, van 1922 tot 1923 en van 1926 tot 1929. In de tussenliggende jaren bekleedde hij meestal ministersposten. |
|||||||||
De église Saint Martin van Nubécourt. |
|||||||||
Poincaré is een echte toeristische attractie, getuige de verwijzing naar zijn graf. |
|||||||||
Toegangshek van de cimetiere van Nubécourt, een apart deel waar Poincaré is begraven. |
|||||||||
Als premier gaf Poincaré in 1923 opdracht aan het leger om het Ruhrgebied te bezetten, toen de Duitse kanselier Gustav Stresemann had aangekondigd dat zijn regering de herstelbetalingen niet meer kon voldoen. De Franse bezetting werd in 1925 opgeheven door Poincaré ‘s opvolger en politieke tegenvoeter Aristide Briand. |
|||||||||
Maar ook in zijn volgende termijn van 1926 tot 1929 bleef Poincaré zich onverzoenlijk opstellen tegenover de Duitsers. Volgens zijn critici heeft hij zodoende bijgedragen aan de ondergang van de Republiek van Weimar. |
" A la mémoire des enfants de Bulainville morts pour la France " staat er op het prachtige kerkvenster van Église Saint-Sulpice in Bulainville. Een biddende Christus, een engel met palmbladeren, een grot, een explosie; alle ingrediënten zijn aanwezig. |
||||||||
Een stervende poilu ziet dit schouwspel aan. Het venster is opgedragen aan de vier dorpsgenoten die het leven lieten tijdens de Grote Oorlog. |
|||||||||
Onder de engel op het venster staat Bulainville in brand. |
|||||||||
De kerk van Bulainville, gelegen op het hoogste punt van de weg door het dorp. |
|||||||||
Interieur van église Saint-Sulpice in Bulainville. |
|||||||||
Een tweede venster toont Jeane d’Arc die het vaandel van Frankrijk aanschouwt, vastgehouden door een bekroonde Marianne met palmblad.
|
In Osches staat naast de plaatselijke watervoorziening een informatiepaneel voor commandant Schlienger. Hij sneuvelde op 6 september 1914 aan het hoofd van zijn duizend man sterke regiment. |
||||||||
De familie Schlienger besloot in september 1999 tot de onthulling van dit paneel. |
|||||||||
De waterbron werd bovendien omgedoopt tot Fontaine Commandant Emile Schlienger. |
|||||||||
Blik op de waterbron, met links tussen het groen het kleine meertje, en recht bij de deur het informatiepaneel. |
|||||||||
|
|||||||||
-V- |