Verdun in beeld (1)
Van Billy-les-Mangiennes via Muzeray en Nouillonpont naar Duzey.

Klik op de foto voor een vergroting

Informatiepaneel en dorpsmonument uit 1926 - "Billy-les-Mangiennes à ses enfants morts pour la France"

Het graf van luitenant Petitjean, die diende bij het 161^e RI, ligt op het kerkhofje van Billy-sous-Mangiennes. Hij sneuvelde op 25 augustus 1914 tijdens de veldslagen om het dorp, die later de verzamelnaam “slag aan de grenzen” zou krijgen.

Hij was gedecoreerd met het Légion d'Honneur en het Croix de Guerre.

Het bescheiden interieur van Église Saint-Loup in Billy-sous-Mangiennes.

Een van de fraaie glas in lood ramen in Église Saint-Loup in Billy-sous-Mangiennes is dit werk van Joseph Benoit, meester glasblazer uit Nancy die het in 1927 maakte.  Het vertegenwoordigt Jeanne d'Arc en Saint Therese Lisieux die de soldaten helpen bij hun aanval. Op de achtergrond is de kerk van het dorp afgebeeld, nog compleet met klokkentoren; die zou er spoedig afgeschoten worden. Inscriptie: " A nos Morts Glorieux, les paroissiens reconnaissants "

In de bois de Watlemont ten zuiden van Muzeray is een van de vele oude Duitse artilleriestellingen rond Verdun te vinden. Het kanon, een 38-cm-SK-L / 45 "Lange Max”, werd al in februari 1915 operationeel.

De kanonnen, afkomstig van oorlogsschepen, werden aanvankelijk geëxploiteerd door matrozen. Later werden de operationele bemanningen aangevuld met eenheden van de artillerie. Het dienstuniform van de matrozen op het land verschilde van het gebruikelijke: ze waren grijs.

Voor het transport van het wapen met alle componenten waren meer dan 35 spoorwagons nodig. Het totale gewicht was ongeveer 270 ton. Granaten werden gebruikt met een gewicht van ongeveer 400 tot 750 kg, met een bereik van maximaal 47,5 kilometer, en met speciale granaten zelfs tot net onder de 60 kilometer.

De stelling is getuige barsten in het beton niet stevig genoeg gebouwd voor het reusachtige kanon. De stelling is dan ook niet lang actief geweest en verkeert nog in goede staat.

Duitse watertoren ten westen van Muzeray. De Duitsers lieten in het Kriegsgebiet achter de frontlinie een spoor van duurzame infrastructuur achter.

Op het dorpsplein van Muzeray aan de Rue Raymond Poincaré staat de buste voor Alexandre Didion,

Het is een eerbetoon aan een soldaat en burgervader van Muzeray. De tekst op het monument uit 1930 vermeldt: "Hommage du Canton de Spincourt à la mémoire de son conseiller général le docteur Alexandre Didion" en "Il avait défendu la France en 1870-71. Il a supporté de nouveau en 1914 les épreuves de la guerre et de l'invasion. Elles ont été cette fois impitoyables pour lui mais pas un instant elles n'ont ébranlé son courage ni sa foi patriotique (Poincaré)" Hij stierf als gevolg van zijn deportatie op 9 juni 1918.

Rechts het dorpsmonument van Muzeray, dat ook op het plein staat.

Het dorpsmonument is opgedragen aan de 14 doden uit Muzeray. De drie thema’s op het monument zijn vluchtelingen, soldaten en gewonden.

Het dorpsmonument van het nabij gelegen Nouillonpont uit 1924 is tevens een eerbetoon aan de 42^ste divisie die hier op 24 augustus 1914 de Duitse opmars trachtte te stoppen. De laatste zin refereert naar de krijgsgevangen Fransen die op de Duitse ambulances werden ingezet in de laatste oorlogsjaren.

Prachtig sfeerbeeld en een Infomatiepaneel in Nouillonpont.

De Cimetiere van Nouillonpont ligt ten zuidoosten van het dorpje.

Fraaie emaille gedenkplaat op de Cimetiere van Nouillonpont, door de tand des tijds aangetast.

"Ici a reposé du 28 décembre 1916 au 11 juillet 1921, Pierre Violet…" De Franse piloot adjudant Violet is enige tijd in Nouillonpont begraven na zijn dood in december 1916. Hij is later teruggebracht en herbegraven in Thuir, in de Pyreneeën.

Violet was een zwaar gedecoreerde piloot. Hij vloog voor Escadrille N 57

En droeg de versierselen van Chevalier de la Légion d'Honneur, de Médaille militaire, de Croix de Guerre met maar liefst 7 palmes en 1 étoile d'or en werd vele keren genoemd in de militaire verslagen.

Verwijzing naar het bekendste kanon rond Verdun in het Bois de Warphemont, destijds een centrum van Duitse activiteiten.

Uiteindelijk werd in de loop van 1915 een derde artilleriepositie gebouwd in het Bois de Warphemont ten westen van het dorp Duzey. Het bevatte betonnen munitie- en accommodatiezones, evenals de modernste van alle artilleriestellingen. De draaihoek werd groter dan bij eerdere stellingen.

In 2014 werd dit Franse 30,5 cm kanon uit 1916 aan de site toegevoegd. Aanmerkelijk kleiner dan het Duitse origineel, maar niettemin imposant.

Een informatiepaneel vertelt meer over het 380 mm geschut wat hier werd ingezet tegen de forten van Verdun.

Commandopost voorzien van een hekwerk tegen nieuwsgierigen op de site van de Lange Max, het Duitse 380 mm geschut van maritieme oorsprong. Het bos ligt vol met oude opslagplaatsen en bunkers, allemaal rond het forse fundament waarop het kanon kon roteren.

Het fundament van het reusachtige 38-cm-SK-L/45-kanon, met de toegangen voor het personeel en de randen waarop het kanon roteerde duidelijk zichtbaar. Naar verluidt waren de Duitsers al in november 1914 met de installatie bezig.

Een voorbeeld van een 38 cm granaat, die het gewicht had van een Volkswagen Kever. Rechts een munitietunnel, waar de enorme projectielen werden opgeslagen.

Een munitietunnel, waarvan het formaat kan worden afgemeten aan de persoon links.

Infomatiepaneel in het Bois de Warphemont over de Duitse activiteiten in deze omgeving.

Aanvullende informatie over het Franse 305 mm kanon, dat als voorbeeld dient voor de bezoeker. Het oorspronkelijke 380 mm geschut zou niet meer bestaan.

-V-

Terug naar top