|
SCHETS
Belgie had in augustus 1914 tegen de Duitse verwachtingen in niet
gekapituleerd. Integendeel: het kleine en matig uitgeruste Belgische leger
deed zijn best de enorme overmacht op te houden. Eerst bij Luik en Visé, daarna
richting Brussel voor de rivier de Gete bij de stad Tienen en het dorp
Halen. Het leverde uren, soms dagen winst op. Uren die later, bij de slag
aan de Marne, cruciaal bleken.
De Duitsers irriteerden zich mateloos aan die lastige Belgen. Elke weerstand
werd buitensporig fel en zonder oog voor burgers of hun woonsteden
onderdrukt. In Tienen, Aarschot en Leuven werden burgers vermoord, huizen
platgebrand en geplunderd. Vooral Leuven moest het ontgelden en ging de
geschiedenis in als vermoorde stad en het toonbeeld van het respectloze
barbarisme van de Duitse invaller.
Brussel zette zich schrap, Antwerpen
keek vol ongeloof achter de fortenring toe hoe de vijand optrok naar de
vesting aan de Westerschelde.
|
De
slagen van Aarschot, Halen, Sint Margriete en Orsmaal zijn met een ster
aangegeven. In Aarschot en Leuven pleegden de Duitse troepen wandaden.
|
|
TOEN
De Duitse inval in Belgie verbaasde vriend en vijand. Belgie was neutraal
maar lag historisch op het kruispunt dat twee gezworen vijanden moesten
nemen. Koning Albert weigerde de vrije Duitse doortocht en daarmee was de
oorlog een feit. De Duitse legers kozen de route Luik-Brussel-Amiens om
Parijs te omsingelen en kregen te maken met taaie weerstand, vermeende
guerilla-strijders en een zwaar gefortificeerd Antwerpen in de Duitse
rechterflank. Kleine schermutselingen en grote gruweldaden bepaalden het
beeld van augustus, met als triest hoogtepunt de vernieling van Leuven en
de moord op haar burgers. Bij
Tienen en Halen werden de grijze hordes even opgehouden door
onderbewapende, dappere Belgen, maar het bleek dweilen met de kraan open.
Spoedig zou Brussel vallen.
|
Ansichtkaart van vlak na de branden in Leuven.
|
|
NU
De vrij vlakke streek is perfect om
per cabrio rond te rijden. Voor Belgische begrippen is de bewoning vrij
dun, dus dat moet 100 jaar geleden een leegte zijn geweest waarin stadjes
als Tienen aan de horizon opdoken. Nu zijn het gemoedelijke plaatsen, die
zoals Halen nog baden in de glorierijke dagen van toen. Belgische
kroegjes en terrassen maken het s’zomers heerlijk. De sfeer is gemoedelijk
en Leuven is een toeristische trekpleister van jewelste. Het centrum is een
aaneengesloten eetgelegenheid, waar het magnifieke gemeentehuis bovenuit
toornt.
Bijna niemand ziet meer de steen in bijna elk huis met daarop 1914,
vlammen en een dolk in het hart van de stad. 1100 huizen en de levens
van 200 burgers. De bieb staat te stralen in de zomeravondzon.
|
|
Gedenksteen, Leuven. Deze is in de muren van de nieuwe bibliotheek
gemetseld.
|
|
|