Buire sur Ancre Cimetiere Communale bevat 8 Britse grafstenen.

Britse grafstenen op Buire sur Ancre Cimetiere Communale.

Grafsteen van soldaat Jackson op Buire sur Ancre Cimetiere Communale.

Sfeerbeeld van Buire sur Ancre Cimetiere Communale.

Ribemont Communal Cemetery Extension van een afstand.

Naamsteen van Ribemont Communal Cemetery Extension.

Deze sector van het front werd in de vroege zomer van 1915 door de strijdkrachten van het Gemenebest overgenomen, toen het station Mericourt-Ribemont, op de spoorlijn van Amiens naar Albert, een eindstation werd. Het duurde echter tot de Duitse opmars eind maart 1918 dat de eerste begrafenissen werden gedaan in Ribemont, aanvankelijk op de gemeentelijke begraafplaats zelf. De uitbreiding begon in mei en duurde tot augustus 1918, toen 68 graven werden uitgevoerd door eenheden die betrokken waren bij de verdediging van Amiens. Het werd enorm vergroot na de wapenstilstand toen graven werden binnengebracht van de slagvelden van 1918 ten oosten van Ribemont en van andere begraafplaatsen.

 

 

Grafsteen voor soldaat Howell op Ribemont Communal Cemetery Extension.

In 1929 werden ook de graven op de gemeentelijke begraafplaats in de aanbouw ondergebracht.

 

De uitbreiding bevat nu 499 graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. 36 van de graven zijn niet geïdentificeerd en er zijn speciale gedenktekens voor twee soldaten wiens graven op de gemeentelijke begraafplaats niet konden worden gevonden, en voor 16 begraven op andere geconcentreerde begraafplaatsen waarvan de graven werden vernietigd in latere veldslagen.

 

Totaal aantal begrafenissen: 499.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 259, Australië 198, Canada 4, India 1, Zuid-Afrika 1. Totaal 463.

Niet-geïdentificeerde slachtoffers: 36.

De uitbreiding is ontworpen door Sir Edwin Lutyens en George Hartley Goldsmith

Naamsteen van Mericourt L'Abbe Communal Cemetery Extension.

In de vroege zomer van 1915 losten de strijdkrachten van het Gemenebest Franse troepen op dit deel van het front en het station Mericourt-Ribemont werd een spoorweghoofd. De uitbreiding van de gemeentelijke begraafplaats in Mericourt begon in augustus 1915 en werd voornamelijk gebruikt door veldambulances tot juli 1916, toen het werd gesloten tot de Duitse opmars van maart 1918. Van maart 1918 tot augustus 1918 werd het gebruikt door eenheden die betrokken waren bij de verdediging van Amiens. Na de wapenstilstand werden rijen G en K van perceel III toegevoegd toen geïsoleerde graven (waarvan er slechts één kon worden geïdentificeerd) werden binnengebracht vanaf de slagvelden ten noordoosten van Mericourt.

 

 

Er zijn nu 411 Commonwealth-graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog in de uitbreiding. 73 van de graven zijn niet geïdentificeerd en er zijn speciale gedenktekens voor twee slachtoffers begraven op de Duitse begraafplaats in Clery-sur-Somme wiens graven niet konden worden gevonden. De uitbreiding bevat ook 11 Duitse graven.

 

Details van het slachtoffer: VK 285, Canada 4, Australië 122, Duitsland 11, totaal aantal begrafenissen: 422.

De uitbreiding is ontworpen door Sir Edwin Lutyens en Arthur James Scott Hutton

Grafsteen van soldaat Newham op Mericourt L'Abbe Communal Cemetery Extension.

Demarkatiepaal op een kruising ten oosten van Ville sur Ancre.

De borne Vathier, genoemd naar de initiatiefnemer, markeert langs het Westelijk Front de uiterste lijn waarlangs de Duitse troepen oprukten.

De betrouwbaarheid hiervan moet met een korrel zout worden genomen. Onder aan de demarkatiepaal is de touring club de France nog leesbaar.

Ville sur Ancre Cimetiere Communale bevat maar liefst 106 Britse graven die op het Britse deel genaamd Ville-sur-Ancre Communal Cemetery Extension liggen.

In 1916 werd het dorp Ville-sur-Ancre af en toe gebruikt door veldambulances. Het werd eind april 1918 door de Duitsers veroverd en op 19 mei heroverd door de 2e Australische Divisie.

 

De gemeenschappelijke begraafplaats werd gebruikt voor begrafenissen in 1916. De uitbreiding werd in augustus 1918 begonnen door de 12th Division Burial Officer, en na de wapenstilstand werden graven binnengebracht vanaf de slagvelden van de Somme en de Ancre. Een van de geconcentreerde graven is afkomstig van de BEAUMONT-HAMEL GERMAN CEMETERY, aan de zuidwestkant van het dorp Beaumont-Hamel.

 

 

Grafsteen van soldaat Bridson op Ville-sur-Ancre Communal Cemetery Extension.

Ville-sur-Ancre Communal Cemetery Extension:

Op de uitbreiding van de gemeentelijke begraafplaats van Ville-sur-Ancre zijn 106 graven uit de Eerste Wereldoorlog, waarvan 54 niet geïdentificeerd.

 

Totaal aantal begrafenissen: 106.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 52.

Niet-geïdentificeerde slachtoffers: 54.

?De uitbreiding is ontworpen door Arthur James Scott Hutton

Op de COMMUNAL CEMETERY zijn 24 oorlogsgraven van het Gemenebest uit de Eerste Wereldoorlog en één Frans graf. Er zijn ook vier graven uit de Tweede Wereldoorlog, waarvan er één niet is geïdentificeerd.

Totaal aantal begrafenissen: 29.

Eerste Wereldoorlog geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 20, Australië 4, Frankrijk 1. Totaal 25.

Sfeerbeeld van Ville-sur-Ancre Communal Cemetery Extension.

Ville-sur-Ancre Communal Cemetery Extension.

Dernancourt British Cemetery no.2 ligt ten noorden van het gelijknamige dorp.

Van september 1915 tot augustus 1916 en opnieuw tijdens de Duitse opmars van maart 1918 gebruikten veldambulances de Gemeentelijke Begraafplaats voor graven van het Gemenebest. Op de begraafplaats zijn 127 graven van het Gemenebest uit de Eerste Wereldoorlog.

 

Het XV Corps Main Dressing Station werd opgericht in Dernancourt in augustus 1916, toen de aangrenzende EXTENSION werd geopend. De 45e en 56e (1e/1e South Midland) Casualty Clearing Stations kwamen in september 1916 en bleven tot maart 1917. De 3e Australiër was hier in maart en april 1917 en de 56e van april 1917 tot februari 1918. De 3e Casualty Clearing Station kwam in maart 1918, maar op 26 maart werd Dernancourt geëvacueerd voor de Duitse opmars, en de uitbreiding bleef in hun handen totdat het dorp op 9 augustus 1918 werd heroverd door de 12th Division en de 33rd American Division. In september werd het opnieuw gebruikt door de 47th, 48th en 55th Casualty Clearing Stations onder de naam "Edgehill", vanwege de stijgende grond in het noordwesten.

 

 

Ontroerende inscriptie in een Britse grafsteen op Dernancourt British Cemetery no.2.

Bij de wapenstilstand bevatte de uitbreiding meer dan 1.700 graven; het werd vervolgens vergroot toen graven werden binnengebracht vanuit geïsoleerde posities in de directe omgeving en bepaalde kleine begraafplaatsen, waaronder: -

 

MOOR CEMETERY, EDGEHILL, DERNANCOURT, lag ongeveer 800 meter westwaarts, vlakbij de top van de heuvel. Het bevatte de graven van 42 soldaten uit het Verenigd Koninkrijk die sneuvelden op 23-25 ??maart 1918.

 

ALBERT ROAD CEMETERY, BUIRE-SUR-ANCRE, lag bijna 3 km ten westen, op de rechte weg van Amiens naar Albert. Het bevatte de graven van 65 soldaten uit het Verenigd Koninkrijk en 33 uit Australië, die sneuvelden in april-augustus 1918. Het werd gemaakt door Australische eenheden en door de 58th (Londen) en 12th Divisions.

De uitbreiding bevat nu 2.166 Commonwealth-graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. 171 van de graven zijn niet geïdentificeerd, maar er zijn speciale gedenktekens voor 29 slachtoffers waarvan bekend is of waarvan wordt aangenomen dat ze onder hen begraven liggen, en voor twee begraven op Albert Road Cemetery, Buire-sur-Ancre, wiens graf niet kon worden gevonden bij concentratie.

 

Totaal aantal begrafenissen: 2.167.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 1.523, Australië 378, Nieuw-Zeeland 50, Zuid-Afrika 30, Canada 8, India 6, Duitsland 1. Totaal 1.996.

De uitbreiding is ontworpen door Sir Edwin Lutyens en George Hartley Goldsmith

Verwijsbord naar Morlancourt British Cemetery no.1.

Het lange toegangspad naar Morlancourt British Cemetery no.1..

Naamsteen en blik op Morlancourt British Cemetery no.1.