Britse graven op Bouzincourt Communal Cemetery.

Bouzincourt Communal Cemetery.

Bouzincourt werd gebruikt als veldambulancestation van begin 1916 tot februari 1917, toen de geallieerde linie vanaf de Ancre naar voren trok. In het voorjaar van 1918 was het enkele dagen in Duitse handen.

 

BOUZINCOURT COMMUNAL CEMETERY werd gebruikt voor begrafenissen van maart tot juli 1916 en opnieuw van april tot juni 1918; het bevat 33 Commonwealth-graven van de Eerste Wereldoorlog.

 

De aangrenzende uitbreiding begon in mei 1916 en werd gebruikt tot februari 1917. Begin juli 1916 werd het niet alleen gebruikt voor begrafenissen van de veldambulances, maar ook voor de begrafenis van vele soldaten die tijdens actie waren gesneuveld en teruggebracht uit de lijn. De uitbreiding werd heropend van eind maart 1918 tot september en werd grotendeels gebruikt door de 38th (Welsh) Division. In 1919 werden 20 graven naar perceel II gebracht, rij A uit de directe omgeving van Bouzincourt en 108 meer werden naar perceel I, III en IV gebracht in 1924-25 van de verschillende slagvelden van de Somme en van het volgende kerkhof:

 

FRAMERVILLE CHURCHYARD bevatte de graven van twee Australische soldaten die in augustus 1918 sneuvelden. (Het dorp werd op 9 augustus ingenomen door de 2nd Australian Division.) Ze bevonden zich aan de zuidkant van het kerkhof, dat later werd gesloten voor begrafenissen en naar een openbaar plein.

 

De uitbreiding bevat nu 592 Commonwealth-graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. 108 van de graven zijn niet geïdentificeerd, maar er zijn speciale gedenktekens voor slachtoffers waarvan bekend is of waarvan wordt aangenomen dat ze onder hen begraven liggen.

 

Totaal aantal begrafenissen: 592

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 470, Canada 7, Australië 5, Duitsland 2. Totaal 484.

Brits graf op Bouzincourt Communal Cemetery.

Grafsteen voor kapelaan O'Sullivan op Bouzincourt Communal Cemetery.

Blik op Bouzincourt communal cemetery extension.

Britse graven op Bouzincourt communal cemetery extension.

Toegang tot cimetiere communale de Bouzincourt.

Dorpsmonument van Bouzincourt, een dorp iets ten noorden van de stad Albert.

Geemailleerde gedenkplaatjes voor de omgekomen dorpsgenoten van Bouzincourt.

Toegang tot Bouzincourt Ridge Cemetery.

Bouzincourt bleef gedeeltelijk in Duitse handen na de veldslagen van maart 1918. Het oostelijke uiteinde van het dorp werd eind juni 1918 aangevallen door de 12e en 18e divisie en in de tweede helft van augustus ontruimd. In de eerste week van september werd perceel I van Bouzincourt Ridge Cemetery gemaakt door de V Corps Burial Officer, die de slagvelden opruimde en de resterende percelen werden gevormd na de wapenstilstand toen 500 graven uit de directe omgeving werden binnengebracht.

 

 

Op de begraafplaats Bouzincourt Ridge Cemetery zijn nu 711 graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. 313 van de graven zijn niet geïdentificeerd en er is een speciaal gedenkteken voor een officier van de 38e Divisie waarvan bekend is dat hij in een van hen is begraven.

 

Totaal aantal begrafenissen: 711.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 370, Australië 24, Canada 2. Totaal 396.

De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield en Arthur James Scott Hutton

Grafsteen van korporaal Driver op Bouzincourt Ridge Cemetery.

Sfeerbeeld van Bouzincourt Ridge Cemetery.

Stone of Rememberance op Bouzincourt Ridge Cemetery.

Verwijsbord naar Bouzincourt Ridge Cemetery.

Naamsteen van Martinsart British Cemetery.

Martinsart was dicht bij de geallieerde frontlinie tot september 1916 en opnieuw van maart tot augustus 1918.

 

Martinsart British Cemetery begon eind juni 1916, toen 14 mannen van de 13th Royal Irish Rifles, gedood door een granaat, werden begraven in wat nu perceel I, rij A is. Het werd tot oktober gebruikt als frontliniebegraafplaats 1916 en opnieuw in september 1918, toen lichamen van de slagvelden werden binnengebracht voor begrafenis door V Corps. Na de wapenstilstand werd de begraafplaats vergroot toen er meer graven werden aangevoerd uit het gebied ten noorden, oosten en zuiden van het dorp.

 

 

Grafsteen van soldaat Glenday op Martinsart British Cemetery.

Er zijn nu 488 militairen uit de Eerste Wereldoorlog begraven of herdacht op de begraafplaats. 155 van de graven zijn niet geïdentificeerd, maar speciale gedenktekens herdenken zes slachtoffers waarvan wordt aangenomen dat ze begraven zijn.

 

De begraafplaats is ongebruikelijk omdat de graven worden gemarkeerd door stenen gemaakt van rode Corsehill- of Locharbriggs-zandsteen, in plaats van de meer gebruikelijke Portland-steen.

 

Details van het slachtoffer: VK 479, Australië 1, Nieuw-Zeeland 8, totaal aantal begrafenissen: 488.

De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield

Grafsteen voor luitenant Crowther op Martinsart British Cemetery.

Martinsart British Cemetery.

Verwijsbord naar Hedauville Communal Cemetery.

De uitbreiding begon eind maart 1918, toen de frontlinie op korte afstand ten oosten van het dorp werd geconsolideerd na het Duitse offensief. Het werd gebruikt door veldambulances en gevechtseenheden tot de volgende augustus. De uitbreiding telde 95 graven bij de wapenstilstand, maar werd later uitgebreid toen er graven werden aangevoerd vanaf de omliggende slagvelden van maart-augustus 1918.

 

 

Er zijn nu 178 graven uit de Eerste Wereldoorlog in de aanbouw en twee uit de Tweede Wereldoorlog.

 

Totaal aantal begrafenissen: 180.

 Eerste Wereldoorlog geïdentificeerde begrafenissen: Verenigd Koninkrijk 164, Nieuw-Zeeland 9, Australië 1. Totaal 174.

Tweede Wereldoorlog geïdentificeerde begrafenissen: Verenigd Koninkrijk, 2. Totaal 2.

Sfeerbeeld van Hedauville Communal Cemetery.

Grafsteen voor korporaal Peryman op Hedauville Communal Cemetery.

Varennes Military Cemetery.