Op deze plek worden nu 153 oorlogsslachtoffers van 1914-18 herdacht. Hiervan zijn er 71 niet geïdentificeerd. Bijna alle vielen op 1 juli of 13 november 1916; een paar in juni en juli 1918.

 

De begraafplaats heeft een oppervlakte van 432 vierkante meter en is omsloten door een stenen puinmuur.

De begraafplaats is ontworpen door William Clement Von Berg, M.C.

Totaal aantal begrafenissen: 153.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 81, Canada 1. Totaal 82.

Niet-geïdentificeerde slachtoffers: 71.

Naamsteen van Hawthorne Ridge Cemetery no. 1.

Grafsteen van soldaat Hoyle, Hawthorne Ridge Cemetery no. 1.

Cimetiere Communale d'Auchonvillers.

Cimetiere Communale d'Auchonvillers bevat 1 Brits graf.

Het betreft het graf van William Brown, die hier na zijn dood begraven wilde worden.

Cimetiere Communale d'Achonvillers bevat 15 Britse grafstenen in rood zandsteen.

Op de begraafplaats zijn 15 Commonweatlh-graven van de Eerste Wereldoorlog, gegroepeerd in een rij langs de noordelijke grens. Op twee na zijn de graven van mannen van het 1st Border Regiment die sneuvelden op 6 april 1916.

Auchonvillers Military Cemetery.

Vanaf het uitbreken van de oorlog tot de zomer van 1915 was dit deel van het front in handen van Franse troepen, die in juni 1915 de militaire begraafplaats begonnen. de Duitse terugtrekking in februari 1917. Na de wapenstilstand werden 15 van de graven (perceel II, rij M, graven 4-18) vanuit verspreide posities ten oosten van de begraafplaats binnengebracht.

 

 

Naamsteen van Auchonvillers Military Cemetery.

Op de begraafplaats zijn nu 528 Commonwealth-graven van de Eerste Wereldoorlog, de Franse graven zijn verplaatst naar andere begraafplaatsen.

Totaal aantal begrafenissen: 528.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 457, Nieuw-Zeeland 2, Canada 8. Totaal 487.

De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield en William Cowlishaw

Grafsteen voor Sergeant Entwistle op Auchonvillers Military Cemetery.

Het dorpsmonument van Auchonvillers heeft duidelijke wortels in de Britse memorial-traditie. Het bevat 12 namen van gesneuvelde dorpsgenoten.

Sfeerbeeld op Auchonvillers Military Cemetery.

Tussen het met Brits bloed doordrenkte dorp Auchonvillers en Englebelmer langs de weg bevindt zich een oorlogsgraf dat twee Franse militairen gedenkt.

Kolonel Paul, Léon Costebonel werd geboren op 1 februari 1855 in Bioule. Hij is de zoon van Jean, Prosper Costebonel en van Jeanne, Marie, Louise Fourment.

 

Als beroepsmilitair werd hij vanaf 1904 benoemd tot hoogleraar topografie aan de speciale militaire school van Saint Cyr. Aan de vooravond van de oorlog voerde hij het bevel over het 62e Infanterieregiment in Lorient. Hij stierf op 6 oktober 1914 in Hamel, aan de Somme, op 59-jarige leeftijd.

Met hem sneuvelde kapitein 43e RI Aime de Fontenay.

 

 

 

Cimetiere Communale de Englebelmer.

Het dorp Englebelmer was gedurende de hele oorlog in geallieerde handen en werd gebruikt als een veldambulancestation; maar tot de herfst van 1916 en opnieuw in de zomer van 1918 was het onderhevig aan incidentele beschietingen. Het werd later "geadopteerd" door de stad Winchester.

 

 

De uitbreiding begon in oktober 1916, werd in maart 1917 gesloten en in 1918 opnieuw gebruikt; en nadat de wapenstilstand graven waren gebracht van de slagvelden direct ten noorden en oosten van Englebelmer en andere begraafplaatsen.

 

 

Soldaat James Cassidy, 1st Bn. Royal Inniskilling Fusiliers, geëxecuteerd wegens desertie op 23 juli 1916 en begraven in D. 5.

Hij is een veteraan van de Dardanellen en lijkt te zijn gedeserteerd na een mislukte aanval waarbij zijn bataljon 568 man verloor, waaronder de bevelvoerend officier.

De plaque aan de voet van het bescheiden kruis. Dit graf ligt gescheiden van een muur van Englebelmer Communal Cemetery Extension.

 

Tekst op een monumentje op Beaussart Cemetery voor verloren gegane graven.

Er worden nu meer dan 100 oorlogsslachtoffers van 1914-18 herdacht op deze plek. Hiervan is een klein aantal niet geïdentificeerd en zijn speciale gedenktekens opgericht voor twee Britse soldaten, begraven in Beaussart, van wie de graven niet konden worden gevonden. In 1923 werden vijf Duitse graven verwijderd.

 

De Uitbouw heeft een oppervlakte van 714 vierkante meter en is aan drie zijden omsloten door een bakstenen muur.

Details van het slachtoffer: VK 123, Nieuw-Zeeland 27, totaal aantal begrafenissen: 150

Grafstenen voor verloren gegane Britse graven op Englebelmer Communal Cemetery Extension.

 

Englebelmer Communal Cemetery Extension en het graf voor James Cassidy, rechts.

Beeld van Englebelmer Communal Cemetery Extension.

Verwijsbord naar Mailly Wood Cemetery ten westen van het dorp Mailly - Maillet.

Naamsteen op Mailly Wood Cemetery.

Mailly-Maillet lag binnen de lijn die in de zomer van 1915 van de Fransen was overgenomen en er werden verschillende Commonwealth-begraafplaatsen in de gemeente aangelegd. Mailly Wood Cemetery werd begonnen met de begrafenis van dertien mannen van de 2nd Seaforth Highlanders die stierven op 25 juni 1916, en in november 1916 werd de 51st (Highland) Division erin begraven na de verovering van Beaumont Hamel. Daarna werd de begraafplaats weinig gebruikt tot april-augustus 1918, toen de Duitse aanval op Amiens de frontlinie heel dichtbij bracht, en verdere begrafenissen werden gedaan door onder meer de 12e Divisie (in mei) en de 21e (in augustus).

 

Na de wapenstilstand werden graven van de slagvelden direct ten noordoosten van het dorp naar de begraafplaats gebracht, en 30 graven van MAILLY MAILLET MILITARY CEMETERY in het dorp zelf.

 

Op de begraafplaats zijn nu 702 graven en herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. 60 van de graven zijn niet geïdentificeerd en er zijn speciale gedenktekens voor twee slachtoffers wiens graven op de begraafplaats niet konden worden gevonden, en voor zes wiens graven op de militaire begraafplaats werden vernietigd door granaatvuur.

 

Details van het slachtoffer: VK 671, Nieuw-Zeeland 28, Zuid-Afrika 3, totaal aantal begrafenissen: 702.

De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield