|
SCHETS
Het slagveld van de eerste slag aan de Marne (1914) ligt grofweg tussen
Compiègne in het noordwesten, Meaux in het zuidwesten, Provins aan de Seine
(!) in het zuiden, en Verdun in het oosten.
Binnen deze halve cirkel past de tweede slag aan de Marne (1918) , grofweg
tussen Compiègne in het westen, Chateau Thierry in het zuiden en Reims in het
oosten.
Het is landschappelijk erg fraai, bosrijk en (zo dicht bij Parijs) rustig.
De held
van de 1e slag om de Marne: maarschalk Joffre
De
rivier de Aisne tussen Compiègne en Reims markeerde tussen oktober 1914 en
juni 1918 de min of meer statische frontlijn; het meest markante deel (De
Chemin des Dames) is elders op deze site beschreven.
|
|
De
frontlijn in 1914 en 1918 toont hoe ver de Duitsers kwamen..
|
|
TOEN
De Marne regio werd tot 2 keer toe strijdtoneel. Tijdens de
bewegingsoorlog in 1914 bereikten de Duitsers bijna Parijs, om na een blunder
van het Duitse opperbevel en het scherpe inzicht van de Franse generaal
Gallieni in de slag om de Marne te worden teruggeworpen op de lijn
langs de Aisne, waar de loopgravenoorlog vier jaar zou woeden.
Hoe dicht ze al die jaren bij Parijs waren, blijkt uit het feit dat het
huidige Eurodisney op de rand van het toenmalige slagveld ligt en Duitse
kanonnen Parijs konden bestoken.
|
Het
emplacement van een zgn. Dikke Bertha-kanon, dat Parijs kon bereiken
In
juli 1918 probeerden ze het nog een keer met operation Friedensturm. De
kersverse Amerikanen hielpen met het dichten van de gevallen gaten in dit
deel van het front.
Het was de laatste Duitse stuiptrekking: vanaf dat moment waren de Duitse
legers op de terugtocht, en vier maanden later werd de wapenstilstand een
feit in Compiègne.
Oude foto
van de treinwagon van Foch in de bossen bij Compiègne
|
|
NU
De bewegingsoorlogen van 1914 en 1918 hebben minder schade aangericht dan
de loopgravenslag in andere gebieden van het front. Dat is duidelijk
waarneembaar: de dorpjes ten zuiden van de Aisne zijn authentieker en
gezelliger. De streek is prachtig, zeker in de lente als over de
glooiende hellingen het koolzaad prachtig geel bloeit en het landschap
domineert.
|
|
Rekruteringsposter
voor de US Marines, die hun reputatie in 1918 in Bellau Wood verdienden
|
|
Monumenten en begraafplaatsen zijn eveneens minder talrijk, maar niettemin
vaak bijzonder, zoals de beeldengroep les Fantomes die de 2e slag aan de
Marne herdenkt, de lelijke oranje menhir in Mondement die dat voor de eerste
slag doet ,de kapel in Dormans die beide slagen herdenkt, en het strakke
Britse monument in la Ferte.
|
Danktekst
aan de Amerikaanse troepen voor de wederopbouw van de kerk van Belleau
|
|
Twee elementen vallen op: de aandacht voor de Amerikanen middels vooral
pompeuze monumenten, en de grote afstanden die men moet afleggen om de
erfenissen van de bewegingsslagen van 1914 en 1918 vast te leggen. Bedenk dat
de legers deze afstanden, zeker in 1914, te voet aflegden; een afmattende en
indrukwekkende prestatie.
|
|
-V-
Terug naar top
|