Charleroi, Namen en Dinant in beeld (8)
Van Charleroi tot Monceau-sur-Sambre

 

 

Klik op de foto voor een vergroting

In het Astridpark in Charleroi is een monument opgericht voor het 1e en 4e regiment jagers te voet, die vanaf deze plek op 3 augustus 1914 ten strijde trokken.

Detail van het monument. De maker heeft een later uniform gebruikt, want in 1914 waren helmen nog nergens in zwang.

Monument voor de duiven, aan de rand van het Astridpark in Charleroi. Duiven vormden een cruciale communicatieschakel in een tijdperk van gebrekkige techniek en vaak gebroken radiokabels. Een enkele duif werd zelfs hoog onderscheiden.

“Au pigeon soldat”, luidt de tekst op de eenvoudige zuil.

Veel straten in het oude Charleroi verwijzen naar de Grote Oorlog, zoals de Boulevard de l’Yser.

Aan de rue de Pinson ligt een interessante begraafplaats; Cimetière de Lodelinsart.  Bij de ingang is een imposant monument voor de slachtoffers van de oorlog geplaatst, waar vrij onopvallend (maar zichtbaar boven de tekst) de jaren 1914 en 1918 in zijn gehakt.

Op de begraafplaats is een grote Britse plot te vinden met 270 graven uit de grote oorlog. Het betreft hoofdzakelijk krijgsgevangenen en gewonden die na de wapenstilstand stierven, zoals deze Australische genist.

De plot is ingeklemd tussen de oude huizen van Charleroi.

Het cross of rememberance op de keurig onderhouden plot. Duitse graven en WO-2 graven zijn hier eveneens te vinden.

Voorbeeld van een Duitse grafsteen.

Een schitterend mooie plot ligt achteraan de Cimetière de Lodelinsart. Het betreft hier Franse soldaten die stierven in gewondencentra. De plot wordt met liefde onderhouden. Rozen en struiken maken er een gebalanceerd geheel van.

Voorbeeld van een Frans graf tussen de rozenstruiken. De Franse driekleur is op elk kruis aangebracht.

Het monument achter de graven. Duidelijk waarneembaar is de verpleegster die een gewonde soldaat verzorgt. De wapenschilden van Charleroi en de Franse Republiek flankeren de scene.

Nog een blik op de Franse plot.

Even naar het oosten zijn deze betonnen kruizen vrijwel zonder enige referentie door gebrekkig onderhoud. Het betreft graven van burgerslachtoffers die tijdens de grote oorlog werden vermoord. Het veld is in abominabele staat.

Een enkel graf is nog voorzien van een identiteit, zoals dat van Desire Pfoest, vermoord op 10 november 1918.

Een blik door de poort van Cimetière de Marcinelle, ten zuiden van Charleroi. Het beeld staat in een ereveld van oorlogsveteranen.

De Britse plot op Cimetière de Marcinelle. Rustplaats voor 59 Britten, 27 Fransen en 328 Duitsers.

Op de keurige plot wisselen Duitse stenen, Franse kruizen en Brits marmer elkaar af.

De bittere tekst op een van de Britse graven rept over een treinongeluk waarbij terugkerende soldaten om het leven kwamen.

Deze rommelige plot bevat de lichamen van Franse militairen, vermoedelijk krijgsgevangenen. Ook hier is sprake van verval.

Voorbeeld van een Frans graf. Henri Perussel stierf op 8 september 1917.

Monument voor Yvonne Vieslet in Marchienne au Pont, ten zuiden van Charleroi.

Gedurende de eerste wereldoorlog verdeelden de scholen dagelijks een koek aan elke leerling. Op 12 oktober 1918 vroeg Yvonne Vieslet aan haar moeder Adelina Van Poeck of ze haar mocht vergezellen om eten te brengen naar haar vader Emile Vieslet die werkte in de naburige gemeente Marchienne-au-Pont ; onderweg kwamen ze voorbij een groep Franse soldaten die vastgehouden werden door Duitse soldaten ; Yvonne, nog maar een kind, was gechoqueerd door die groep uitgehongerde soldaten en gooide haar koek naar die Franse soldaten ; een Duitse soldaat begon daarop te schieten en verwondde Yvonne zeer ernstig alsook nog 4 omstaanders. Enkele uren later overleed ze aan haar verwondingen. (bron:standbeelden.be)

De tekst op het monument.

In 1956 werd op deze plaats een monument opgericht ter nagedachtenis van Yvonne Vieslet ; het monument stelt Yvonne voor die een koek geeft door de tralies van de school ; ze wordt in het oog gehouden door "het geweten". Het oorspronkelijke beeld in brons werd in 2007 ontvreemd en een exacte kopie in polyester werd op 16 juli 2010 ingehuldigd. Het standbeeld is van de hand van Fabrice Ortogni.

Het verhaal van Yvonne was voor de propagandamachine koren op de molen. Als de wereld nog niet overtuigd was van het Duits barbarisme dan was de dood van de 10-jarige afdoende bewijs.

Het eens zo sierlijk statige monument van de deelgemeente Dampremy in een omgeving van zware industrie in Charleroi.

De prachtige vrouwenfiguur van het dorpsmonument, afgetekend tegen een grauwe hemel.

Eens een prachtige eresteen, nu een vrijwel grijs en onleesbaar stuk steen op de begraafplaats van Dampremy.

In Monceau sur Sambre staat ook dit pompeuze monument, wat een hele straathoek beslaat. De symboliek overheerst overal. De rechtvaardigheid kijkt neer op de Belgische leeuw, een hoog gehouden fakkel, een monument voor de martelaren en een monument voor de soldaten.

Rechts van het monument staat dit beeld voor gevangenen en burgerslachtoffers.  Het opschrift op het monument luidt: “Monceau-sur-Sambre
à ceux qui moururent pour la patrie
1914 – 1918”

De voorzichtige soldaat aan de linkerzijde van het monument.

 

-V-

Terug naar top