Cambrai in beeld 32

Van Montaigu via Veslud en Athies-sous-Laon naar Laon.

 

Klik op de foto voor een vergroting

Kruis met herdenkingskrans op deutsche Soldatenfriedhof Montaigu I.

Het indrukwekkende gedenkgebouw centraal op deutsche Soldatenfriedhof Montaigu I.

Een originele grafsteen op deutsche Soldatenfriedhof Montaigu I.

Verwijzing naar deutscher soldatenfriedhof Veslud, ten oosten van Laon.

Deutscher soldatenfriedhof Veslud ligt schitterend naast l'église de la Visitation de la Saint-Vierge de Veslud op de heuvel achter die kerk.

Deutscher soldatenfriedhof Veslud.
Op deze oorlogsbegraafplaats rusten 1.704 Duitse oorlogsslachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog.
De Duitse militaire begraafplaats in Veslud werd medio april 1917 door de Duitse troepen aangelegd, naar aanleiding van het Franse offensief op de Chemin-des-Dames, waar de gesneuvelden en overledenen tot in het gebied in ziekenhuizen werden begraven, en werd begin oktober 1918 geëvacueerd. De Fransen De aanval mislukte met zware verliezen - ook voor de verdedigers. Delen van de aanvalstroepen waren zo gedemoraliseerd dat ze in opstand kwamen. Pas medio oktober 1917 kon het Franse leger weer offensieve operaties uitvoeren.

Fraaie bewerking op een monument op de begraafplaats.
Het begraafplaatscomplex is ontworpen door een tuinbouwinspecteur uit Braunschweig die deel uitmaakte van de troep. Om de terrassen met trappen en steunmuren te kunnen bouwen en bomen te kunnen planten, moesten er talloze steenstoten worden uitgevoerd. Reparatiewerkzaamheden tussen de twee wereldoorlogen De eerste tuinbouwreparatiewerkzaamheden om de toestand van de begraafplaats te verbeteren werden uitgevoerd door de Duitse Oorlogsgravencommissie op basis van een overeenkomst die in 1926 met de Franse militaire autoriteiten was bereikt. Het probleem van het permanent markeren van de graven bleef echter onopgelost vanwege een gebrek aan buitenlandse valuta en de Tweede Wereldoorlog die in 1939 uitbrak.

Toegangssteen tot Deutscher soldatenfriedhof Veslud.
In mei 1918 vielen de Duitsers beurtelings aan en rukten op tot aan – en gedeeltelijk over – de Marne. De geallieerden openden een tegenoffensief, wat er uiteindelijk toe leidde dat de Duitsers zich medio oktober terugtrokken, met zware verliezen aan beide kanten.De hier rustende troepen behoorden tot troepen wier thuisgarnizoenen zich in het Rijnland, in Nedersaksen en Braunschweig, in Beieren, Baden, Brandenburg, Mecklenburg, Sleeswijk-Holstein, West-Pruisen en Württemberg bevonden.

Het terras loopt naar boven naar dit indrukwekkende gedenkteken.
Nadat op 19 juli 1966 de Frans-Duitse oorlogsgravenovereenkomst was gesloten, kon de Duitse Oorlogsgravencommissie - financieel gesteund door de federale overheid - het definitieve ontwerp van de Duitse militaire begraafplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog in 1966 uitvoeren.
Al in de jaren zestig hadden helpers van het Volksbund-jeugdkamp het grafgebied en de bomen herwerkt met een speciale vergunning van de Franse autoriteiten. Vanaf 1979 werden de vroegere houten grafstenen vervangen door kruisen van natuursteen met gegraveerde namen en data van degenen die hier rustten. Alle 1.704 gesneuvelde soldaten rusten in individuele graven; zes van hen bleven naamloos.

Gedenkteken voor een Duitse divisie op deutscher soldatenfriedhof Veslud. "Ihren tapferen gefallen Helden die 50sten Infanterie Division"

Fraai ornament op het gedenkteken in de orm van een Duitse helm.

Duitse grafsteen op deutscher soldatenfriedhof Veslud.

De originele grafsteen, met het klassieke Duitse kruis ervoor op deutscher soldatenfriedhof Veslud.

Nog een originele driedubbele grafsteen op Deutscher soldatenfriedhof Veslud voor een hauptman en twee luitenants.

De schitterende ligging van deutscher soldatenfriedhof Veslud is op deze foto zichtbaar.

Het centrale kruis op de terrassen van deutscher soldatenfriedhof Veslud.

Krans bij een grafsteen op deutscher soldatenfriedhof Veslud.

Nog een voorbeeld van een originele steen met insciptie en een klassiek grafkruis ervoor met dezelfde namen.

Klein monumentje voor een groot aantal Franse slachtoffers van een Duitse mijn vlak bij de D1044 onder het dorpje Athies-sous-Laon.

Volgens een kopie van de inmiddels verdwenen geëmailleerde plaquette - "Ter nagedachtenis aan 50 onderofficieren, korporaals en soldaten van de 3e compagnie van de 30 R.I.T. gestorven voor Frankrijk 16 Oktober 1918"

Na het vertrek van de Duitsers in 1918 nam de 3e compagnie van de 30e R.I.T. de boerderij "la Maison Bleue" of Petit Saint-Quentin over.
Een soldaat tilde een kruiwagen op waaronder de Duitsers een mijn met ontsteker hadden geplaatst: 50 soldaten werden gedood en 43 raakten gewond. Het huis en de bijgebouwen stortten in. "

Tegenwoordig is dit monumentje weggestopt op een parkeerplek langs de autoweg. Het wordt nauwelijks onderhouden en de Franse vlag is een vod.

Toegang tot cimetière de Manoise in Laon, dat een plot met Franse oorlogsgraven bevat.

De carré militaire du cimetière Nord bevat tien graven uit het eerste oorlogsjaar.

Graf van Pierre Michel Ducourneau, die Maître Ouvrier was bij het 24e R.A.C.
 
 

Op de muur van het treinstation worden de doden van de SNCF herdacht.

"La SNCF a ses morts"

Graf van Frédéric Quellennec, ingenieur, piloot vlieger van squadron N.12 gedood tijdens luchtgevechten op 31 maart 1916 op 28-jarige leeftijd, rust hier op de plaats waar zijn vliegtuig viel, net buiten de stad Laon naast het spoor.

Quellennec was drager van het Croix de Guerre en afkomstig van het 12e Dragoon Regiment. Hij doorliep het vliegschoolcentrum in Pau op 12/11/1915 en vertrok naar het N12 squadron op 14/01/1916. Als piloot op Nieuwpoort gedood in gevecht met luitenant Paul Mourier (Waarnemer) neergeschoten door vijandelijke jager in de buurt van Laon.

 

-V-

Terug naar top