De Vogezen in beeld (49)
Van Senones en Côte de Senones naar de Roche Mère Henry.

 

Klik op de foto voor een vergroting

818 geïdentificeerde Duitse soldaten liggen sinds 1920 aan de linkerkant op Nėcropole Nationale de Senones begraven. Twee fraaie monumenten gaan de Duitse graven voor. 795 Franse gesneuvelden liggen aan de rechterkant, waarvan 372 in ossuaires. Roemenen en Russen completeren de graven.

Drie Duitse graven op Nėcropole Nationale de Senones.

Blik op de Franse zijde, met op de voorgrond de ossuaires, en het bescheiden monument in de volle zon.

In totaal zijn op Nėcropole Nationale de Senones 1492 Duitsers, 795 Fransen, 6 Polen, 11 Roemenen en 6 Russen begraven.

Frans ossuaire met 186 gesneuvelden op Nėcropole Nationale de Senones.

Het monument met een gedenkplaque van het 363me RI uit augustus 1933 ervoor.

Demarkatiepaal aan de D224, ten westen van Senones. De Tweede Wereldoorlog wordt op een meter afstand herdacht.

Zwartwit blik op de D224.

Wie via Rue Jean Aurange de Côte de Senones oprijdt richting het slagveld van Roche Mère Henry passeert deze bunkers die de passage moesten bewaken.

De vage contouren van een eenheidssymbool zijn in de muren terug te vinden.

Boven op de pas ligt een kruispunt van wegen en paden dat les Quatre Bancs (door de Duitsers destijds die Spinne) wordt genoemd.

De wandelroute GR533 naar het noorden loopt langs bunkers en versterkingen.

Een boom heeft zich op een van de bunkers genesteld.

Croix du soldat, bijna 2 kilometer van les Quatre Bancs. Over haar geschiedenis heb ik nog niets gevonden.

Mitrailleurpost tussen Croix du Soldat en de tombe Pour L ’Idee (hieronder).

Gebarsten 75 mm hulzen naast dit monumentje in het bos met de opmerkelijke titel Pour L ‘Idee.

Het is overduidelijk een graf, de tekst is vrijwel onleesbaar geworden maar refereert naar octobre 1914 en het 363me RI dat hier gelegerd was.

Verwijzingen op les Quatre Bancs naar het observatiepunt van de Roche Mère Henry.

Informatiebord op les Quatre Bancs.

Versterking op de toegangsroute naar de Roche Mère Henry. De verwerkte stalen balken zijn duidelijk zichtbaar.

De combinatie van natuur en mens is overal zichtbaar. De rotsen zijn tot in perfectie benut om onderkomens en versterkingen te verwerken.

In september en oktober 1914 bewoog het front zich nog steeds in de regio Moyenmoutier en Senones. De Duitsers verloren terrein, maar slaagden erin zich te vestigen in Senones en op de Roche Mère Henry, die over de stad en het dal uitkeek vanaf het schilderachtig uitkijkpunt. (rechts)

Informatiepaneel op de Duitse commandobunker van Roche Mère Henry.

Op 31 oktober viel het Franse 363e RI de rots aan die inmiddels was versterkt door de Duitsers. Op 19 november 1914 probeerden de Fransen het opnieuw en kwamen dichtbij, onder meer door de verovering van een belangrijke Duitse bunker. Er volgde een felle strijd waarbij veel met explosieven en granaten werd gewerkt. De omvang van de verwoesting was zodanig dat de top in 1915 de bijnaam "Pelé" kreeg (letterlijk: kale). Na enkele maanden van hevige gevechten, verminderde de bergoorlog hier, maar kwam er nooit helemaal een einde aan.

Het geweldige uitzicht vanaf la Roche Mère Henry over het dal van de Rabodeau en Senones.

Zicht op het observatieplateau van la Roche Mère Henry en een van de ruïnes die de toegang tot de rots moesten bewaken.

 

-V-

Terug naar top