De Vogezen in beeld (42)
van la Fontenelle via Saales naar St. Stail

 

Klik op de foto voor een vergroting

Nėcropole Nationale la Fontenelle.

In december 1914 stabiliseert het front zich in Lotharingen en de Vogezen over de toppen en de cols, zoals le Chapelotte en de Voilu. 1915 is een aaneenschakeling van weinig succesvolle offensieven, zoals dat rond la Fontenelle. De acties duren kort; in juni drijven de Duitsers de Fransen van de heuvelrug ten oosten van la Fontenelle, in juli heroveren de Fransen de top. Aan weerszijden vallen vele doden en de netto winst is nihil.

 

De doden aan Franse kant worden vanaf 1920 begraven op de top van het oude slagveld. 1384 doden uit 9 omliggende dorpen worden in graven ondergebracht, 424 worden in ossuaires bijgezet.

Midden op de Nėcropole Nationale la Fontenelle staat een indrukwekkend monument voor de "grands soldats des Vosges et vaillants défenseurs du sol vosgien". De beeldhouwer Emile Bachelet zet een Marianne en een poilu rug aan rug als herdenking aan de doden van 1915.

Het ossuaire van Nėcropole Nationale la Fontenelle is rustplaats voor 422 soldaten.

Zwartwit opname van de achterkant van het monument, waar een poilu de wacht houdt over de begraafplaats.

Pogingen om het slagveld van la Fontenelle te reconstrueren zijn niet geweldig gelukt. Een grote hoeveelheid informatiepanelen en een onnatuurlijke loopgraaf maken het kunstmatig.

Informatiepaneel over heuvel 627, zoals de top op de militaire kaarten werd genoemd.

Tekst op het monument op Nėcropole Nationale la Fontenelle.

De Marianne en de poilu. Tussen hen in lijkt een treurende figuur te staan, het hoofd gebogen.

Herfst op Nėcropole Nationale la Fontenelle.

Ode aan de kameraden van het 133e, 333e en 56e RI.

Gedetailleerde uitleg over heuvel 627 en het omliggende slagveld bij de ingang van Nėcropole Nationale la Fontenelle.

Heuvel 627 vanuit het oosten. Dit was het zicht wat de Duitsers hadden op de Franse linies. Een demarkatiepaal vertelt niet helemaal de waarheid; pas vanaf augustus 1915 kwam hier de linie tot relatieve rust.

Ban de Sapt, de gemeentenaam die nog vaag zichtbaar is, hield tijdens de oorlog op te bestaan. Drie gehuchten kwamen na de oorlog niet meer terug.

De demarkatiepaal en de kruising naar Nėcropole Nationale la Fontenelle.

Verwijzing naar Nėcropole Nationale de Saales, vermoedelijk de kleinste Nėcropole in Frankrijk.

Nėcropole Nationale de Saales ligt in het gelijknamige dorp. De grond hiervoor is destijds aangeboden door twee jonge dames uit de gemeente.

Het informatiepaneel van Nėcropole Nationale de Saales. Het optimistische offensief van de eerste twee augustusweken van 1914 eindigde in bloed.

Er liggen 36 Fransen begraven, waarvan 26 in een ossuaire. De soldaten ware herkomstig uit het 30e, 75e, 99e en 158e RI, en de 1e, 3e, 5e en 11e B.C.P.

De entree van Nėcropole Nationale de Saales.

Graven op het 504 m2 grote ereveld.

Plaque en casque Adrian voor 2 broers: luitenant Vivier, die in Saales sneuvelde op 23 augustus 1914, en adspirant officier Vivier, die 28 april 1916 sneuvelde bij Verdun.

Het ossuaire is voorzien van diverse plaques. De kleine plaque onder de ossuaire-informatie vertelt over de twee dames die de grond voor de Nėcropole ter beschikking stelden.

De vernielde kast voor het bezoekersboek.

De kerk van St. Stail, 2,5 kilometer ten noordwesten van Saales.

 

-V-

Terug naar top