Verdun in beeld (2)
Van het Bois de Warphemont via Ornel, het Bois de Tilly en Rouvres en Woëvre naar Étain

 

Klik op de foto voor een vergroting

Langs de voormalige Duitse spoorlijnen in het Bois de Warphemont zijn resten van perrons en bouwsels te vinden, hoewel het niet veel voorstelt.

De route-verwijzing is op zijn Frans.

De overblijfselen van de Duitse Volker Stellung bij Ornel. Iets ten noorden hiervan, in Sornel, liggen ook nog resten van een derde Duitse Lange Max-stelling. Ze ligt op prie-terrein en is niet te bezichtigen.

De Volker Stellung werd in 1917 als verdedigingslinie gebouwd nadat de Fransen het slagveld van Verdun hadden heroverd. Ze was onderdeel van een reeks Stellingen, zoals "Hagen-Stellung", "Kriemhild- Stellung" en de "Etzel- Stellung".

Het Bois de Tilly is ook een voorbeeld van Duitse activiteit tijdens de oorlogsjaren. Een hele reeks overblijfselen krijgen veel aandacht.

Duitse bunkers bij de oostelijke entree van het bos vanaf de D618.

De stelling diende vermoedelijk als wachtpost voor het terrein.

Nog een sfeerbeeld van Duitse bunkers in het Bois de Tilly.

Beschrijving van alle te vinden overblijfselen in het Bois de Tilly.

Delen van keukens, energiecentrales, watervoorzieningen, begraafplaatsen. Van alles is een beetje terug te vinden.

Luitenant Ernst Hausmann sneuvelde in het Bois de Tilly op 24 augustus 1914. Zijn vervallen graf werd in 1993 door Franse en Duitse vrijwilligers gerestaureerd.

De toenmalige forse adelaar moest worden vervangen door een bescheidener exemplaar.

Dat er overigens ook aanmerkelijk minder agressief uit ziet.

In het Bois de Tilly zijn alle bezienswaardigheden prima aangegeven en van informatie voorzien.

Duitse bunkers aan de westkant van het bos. Het water in de bunker kan op de foto worden gezien.

De fundamenten van een generator, Bois de Tilly.

Waterbakken en een picnic-plek in het Bois de Tilly.

De grote noodzaak aan water voor mens en dier concentreert veel van dit soort kampen langs kleine stroompjes.

Rouvres en Woëvre, gesitueerd twee kilometer ten oosten van het Bois de Tilly, kent en bloedige geschiedenis. Het werd volledig vernietigd op 24 augustus 1914, plat gebombardeerd door de Beierse troepen. tientallen inwoners werden levend verbrand of doodgeschoten.

Het dorpsmonument maakt er gewag van, net als van de aanwezigheid van Britse en Amerikaanse vliegtuigen op het nabijgelegen vliegveld tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Rouvres-en-Woëvre lag in augustus 1914 midden op het pad van de Duitse troepen die naar Verdun marcheerden. Sindsdien scholen veel gezinnen, die hun eigendom niet wilden verlaten, in hun kelders. Op 24 augustus 1914, kort na de middag, trokken de Beierse troepen van de 3e Compagnie van het 130e Reserve Infanterie Regiment het dorp binnen.

Tijdens de inval begonnen Beierse soldaten te plunderen en de huizen te verbranden onder de ogen van de bewoners die in het dorp bleven. In weerwil van de oorlogswetten schoten de soldaten dan op al diegenen - mannen, vrouwen, kinderen, oude mannen - die probeerden te ontsnappen. Veertien mensen worden ook neergeschoten bij de ingang van het dorp.

 De gemeente telt op deze bloedige dag 86 vermoorde burgers en 29 gesneuvelde soldaten, gedood door de Duitse troepen. De overlevenden vluchten voor de gevechten en zoeken hun toevlucht in de gebieden die niet door de vijand zijn bezet.

Een eenvoudig kruis bij de ingang van het dorp gedenkt de slachting.

Informatiepaneel bij het kruis aan de ingang van Rouvres-en-Woëvre.

Duitse tekening van de bloedige 24e augustus 1914, te vinden op het informatiepaneel.

In het gebied van het Syrie-Lager, ​​ten zuiden van de D 906, staat het Barbara-monument in een weide. Het werd waarschijnlijk in de eerste helft van 1916 gebouwd door leden van het 80e Feld Artillerie Regiment. Barbara van Nicomedia, een christelijke heilige uit de 3e eeuw n.Chr., is sinds de middeleeuwen vereerd als beschermheilige, o.a. voor de artillerie.

Een Franse term voor een kruitkamer is "Sainte-Barbe". Op Duitse oorlogsschepen werd de ringvormige onderbouw van de geschutskoepels 'Barbette' genoemd, oftewel 'Kleine Barbara'.. Vandaag is het Barbara-monument in het gebied van het voormalige Syrie-kamp helaas in een zeer deplorabele staat

De Église Saint-Julien van Rouvres-en-Woëvre.

Dit imposante en gedetailleerde kerkvenster "Pro Deo Pro Patria - A la mémoire de plusieurs défunts de la paroisse 1928"

Étain is een vrij grote gemeente ten noordoosten van Verdun. Aan de oostkant van het stadje, aan de D618, is la Maison des Fusillés te vinden.

In Étain was destijds het 8e B.C.P. gelegerd. De laatste evacuatietrein verliet de stad op 24 augustus 1914 om 14.30 uur, een uur na de eerste Duitse granaatinslag. Sindsdien scholen veel gezinnen, die hun eigendom niet wilden verlaten, in hun kelders. Op 25 augustus heroveren de Fransen het gebied weer, maar vallen in opdracht van het opperbevel terug in de nacht van 25 op 26 augustus 1914 naar de Somme. Deze retraite levert helaas een groot deel van de Woëvre-streek af aan de vijandelijke troepen.

 

De plaque met de 19 namen op het Maison des Fusillés.

In de Église Saint-Martin in Étain bevindt zich een opvallend abstract glas in lood venster boven de gedenktegels met de slachtoffers uit de beide Wereldoorlogen.

 

-V-

Terug naar top