|
St. Mihiel in beeld (9) |
|
Klik op de foto voor een vergroting |
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
De prachtig onderhouden zuilen en trappen van het Amerikaanse memorial Montsec in het vroege ochtendlicht. Butte de Montsec is een gedenkteken in de Franse plaats Montsec, departement Meuse. Het monument is gebouwd op een bergtop van 377 meter. Het monument gedenkt het offensief van de Amerikanen dat tijdens de Eerste Wereldoorlog werd geleverd bij Saint-Mihiel (12-15 september en 9-11 november 1918). Het monument in neoclassicistische stijl werd in 1930-1932 gebouwd naar een ontwerp van Egerton Swartwout. In het bouwwerk staat een oriëntatietafel. |
Alexandre Jean Bouin (Marseille, 20 december 1888 – Xivray (Meuse) Bouin werd geboren als kind van de handelaar Louis Michel Bouin en Berthe Emir Pioch. Hij won viermaal het Franse kampioenschap veldlopen en verbeterde op 16 november 1911 op het Franse kampioenschap het wereldrecord op de 10.000 m naar 30.58,8. De 5000 m liep hij in 14.36,8. Op 6 juli 1913 verbeterde hij in Stockholm het wereldrecord op de duurloop naar 19.021. |
||||||||
|
|
|||||||||
|
Het monument voor deze bekende sportheld staat naast de kerk van Bouconville sur Madt. |
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
Portret van een van de door de Grote Oorlog verwoeste talenten. |
Mandres aux Quatre Tours viel al in september 1914 in Duitse handen. |
||||||||
|
|
|||||||||
|
Achter de kerk op de burgerbegraafplaats ligt de Franse generaal Sibille tussen enkele manschappen. |
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
Brigadegeneraal Charles Antoine Sibille (1853-1914) , Ridder en Officier in het Legioen van Eer, was commandant van de 64ste Brigade Infanterie. Hij werd tijdens de gevechten in de omgeving gedood op 27 september 1914. |
Het met plastic bloemen overladen graf van Casimir Sauvayre, soldaat in het 252me RI, op de burgerbegraafplaats van Mandres aux Quatre Tours. |
||||||||
|
|
|||||||||
|
Bordje op het hek om het dorpsmonument van Mandres aux Quatre Tours met een dankwoord aan de Amerikanen die voor Frankrijk en mensheid het leven lieten. |
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
Het eenvoudige dorpsmonument van Mandres aux Quatre Tours. |
Hamonville, twee kilometer ten zuidoosten van Mandres aux Quatre Tours, is grijs, troosteloos en zo ook de drie eenzame graven op de plaatselijke begraafplaats. Dit is het gehavende graf van Jean Baptiste Avenard.- |
||||||||
|
|
|||||||||
|
…Het biedt een trieste, maar passende aanblik. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Het graf van Marcel Ramu in beroerde staat. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Nog een kilometer verder zuidoostwaarts ligt een net zo triest dorpje, Ansauville, Ten oosten van het gehucht staan twee als monument herkenbare zuilen in het weiland. Beide verkeren in troosteloze staat. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
De ene is voor het 163me RI, dat een vrij jonge geschiedenis kent en op alle slagvelden van de Grote Oorlog te vinden was. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
De ander is voor het 241me RI, terwijl de tekst verwijst naar het 17e Bataljon en naar 1916. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Ansauville met de twee monumenten in de voorgrond. Snel verdwijnende geschiedenis. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Op 20 april 1918, deden de Duitsers een uitval bij het nabij gelegen dorp Seicheprey. Deze raid was omvangrijker dan die bij Aprémont en heeft in de literatuur over het Amerikaanse optreden in Frankrijk meer sporen nagelaten. De sector rond Seicheprey werd verdedigd door het 102e infanterieregiment van de 26e divisie dat was gevormd uit de National Guard van Connecticut. De Duitse codenaam van de raid was Kirschblüte, kersenbloesem. Na een inleidende artilleriebarrage van twee uur, waarbij ook gasgranaten werden afgevuurd, bestormden ongeveer 2.000 Duitsers, waaronder een eenheid stoottroepen, de Amerikaanse stellingen. Geholpen door een ochtendmist verrasten ze de Amerikanen volledig en twee compagnieën werden overlopen. Man tegen mangevechten braken uit waarbij zelfs de koks van het regiment betrokken waren. De Amerikanen verzetten zich tot het uiterste met messen, pistolen en handgranaten. |
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
Ter herinnering aan de Amerikaanse strijd in Seicheprey werd, in 1923, door de inwoners van Connecticut een klein monument opgericht. De bescheiden tekst, zonder oorlogsretoriek, op de stenen fontein op een grasveld naast de kerk luidt:
|
|||||||||
|
|
|
||||||||
|
Zwaarden, adelaars, vaandels en sterren laten geen twijfel over de herkomst bestaan. |
Het dorpsmonument van Seicheprey bevat naast de reguliere namenlijst en persoonlijke plaques een nadrukkelijke ode aan de Amerikanen…- |
||||||||
|
|
|||||||||
|
-V- |
|||||||||
