Dorpsmonument van Hebuterne.

Prachtig kerkvenster in de eglise Saint-vaast in Hebuterne. De tekst luidt: " Don des Filles et des Anciens Combattants de la Paroisse "

De tekst op de onderzijde van het glas in lood venster.

De prachtige engelenfiguur op het venster.

Soldaat en Christus aan het kruis op het venster in Hebuterne.

Interieur van de eglise Saint-vaast in Hebuterne.

Plaques commémoratives 1914-1918 de l'église Saint-Vaast in Hebuterne. De slagen van 1915 en 1916 lopen hier door elkaar.

De dorpsslachtoffers worden op dit fraaie paneel herdacht.

Plaque voor soldaat Auffray in de eglise Saint-vaast in Hebuterne.

Plaque voor korporaal Puirajoux in eglise Saint-vaast in Hebuterne.

Hebuterne Cemetery.

Gevonden explosieven in Hebuterne.

Het dorp dankt zijn naam aan een zware actie van de Fransen op 10-13 juni 1915, in de "Tweede Slag bij Artois". Het werd dezelfde zomer door Britse troepen van de Fransen overgenomen en bleef tijdens de Slagen aan de Somme onderhevig aan granaatvuur. Het was opnieuw het toneel van gevechten in maart 1918, toen de Nieuw-Zeelandse Divisie de oprukkende vijand tegenhield; en tijdens de volgende zomer was het gedeeltelijk in Duitse handen. Het werd later "aangenomen" door de Borough of Evesham.

 

 

De militaire begraafplaats van Hebuterne begon in augustus 1915 door de 48th (South Midland) Division en werd tot het voorjaar van 1917 gebruikt door gevechtseenheden en veldambulances (met name die van de 56th (London) Division; en het werd heropend in 1918. De begrafenisvoorwaarden verklaren de onregelmatigheid van de rijen.

 

Op deze plek worden nu 761 oorlogsslachtoffers van 1914-18 herdacht. Hiervan zijn 41 niet-geïdentificeerde en speciale gedenktekens zijn opgericht voor 17 soldaten uit het Verenigd Koninkrijk, waarvan bekend is of waarvan wordt aangenomen dat ze onder hen begraven zijn. De graven van twee Amerikaanse soldaten zijn uit de zuidwesthoek verwijderd.

 

De begraafplaats heeft een oppervlakte van 6.502 vierkante meter en is omsloten door een rode bakstenen muur.

Totaal aantal begrafenissen: 761.

Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 662, Nieuw-Zeeland 53, Duitsland 5. Totaal 720.

Grafsteen voor korporaal Maru op Hebuterne Cemetery.

Gommecourt British Cemetery.

granaatkop bij Gommecourt Cemetery.

Het dorp dankt zijn naam aan een zware actie van de Fransen op 10-13 juni 1915, in de "Tweede Slag bij Artois". Het werd dezelfde zomer door Britse troepen van de Fransen overgenomen en bleef tijdens de Slagen aan de Somme onderhevig aan granaatvuur. Het was opnieuw het toneel van gevechten in maart 1918, toen de Nieuw-Zeelandse Divisie de oprukkende vijand tegenhield; en tijdens de volgende Hebuterne bleef het dorp in geallieerde handen van maart 1915 tot de wapenstilstand, hoewel het tijdens de Duitse opmars van de zomer van 1918 praktisch in de frontlinie lag. Gommecourt en Gommecourt Wood werden op 1 juli 1916 met slechts tijdelijk succes aangevallen door de 56th (London) en 46th (North Midland) Divisions, maar het dorp werd in de nacht van 27 op 28 februari 1917 bezet door de 31st en 46th Divisions. in geallieerde handen tot aan de wapenstilstand. Gommecourt werd later "geadopteerd" door de County Borough of Wolverhampton.

 

 

Gommecourt British Cemeteries No.1, No.2, No.3 en No.4 werden gemaakt in 1917 toen de slagvelden werden ontruimd. No.2 bevatte oorspronkelijk 101 graven van 1 juli 1916, bijna alle van de 56th Division, die perceel I vormen van de begraafplaats zoals die nu is. Na de wapenstilstand werden graven van de naburige slagvelden toegevoegd.

 

Op de Britse begraafplaats Gommecourt No.2 zijn nu 1.356 oorlogsgraven en herdenkingen uit de Eerste Wereldoorlog. 682 van de graven zijn niet geïdentificeerd, maar er zijn speciale gedenktekens voor 33 slachtoffers waarvan bekend is of waarvan wordt aangenomen dat ze onder hen begraven zijn.

 

Totaal aantal begrafenissen: 1.356.

 Geïdentificeerde slachtoffers: Verenigd Koninkrijk 614, Nieuw-Zeeland 37, Australië 25. Totaal 676.

De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield

Sfeerbeeld van Gommecourt British Cemetery.

Naamsteen van Rossignol Wood Cemetery.

Het dorp Hébuterne bleef van maart 1915 tot aan de wapenstilstand in geallieerde handen, hoewel het tijdens de Duitse opmars in de zomer van 1918 praktisch in de frontlinie lag.

 

Rossignol Wood werd eind maart 1918 door de Duitsers ingenomen en in juli weer terugveroverd. De begraafplaats werd in maart 1917 aangelegd door de 46th Division Burial Officer, ongeveer 350 meter ten westen van het bos.

Het Duitse plot werd toegevoegd na de wapenstilstand toen graven van de slagvelden onmiddellijk naar het zuiden en zuidwesten werden gebracht.

 

Op de begraafplaats zijn 41 oorlogsgraven van het Gemenebest uit de Eerste Wereldoorlog, waarvan er twee niet zijn geïdentificeerd. Er zijn ook 70 Duitse oorlogsgraven, waarvan 42 niet geïdentificeerd.

Details van het slachtoffer: UK 34, Nieuw-Zeeland 7, Duitsland 70, totaal aantal begrafenissen: 111.

De begraafplaats is ontworpen door NA Rew.

Naamsteen van Owl Trench Cemetery.

Munitie bij Owl Trench Cemetery.

Het dorp Hebuterne was van 1915 tot de Duitse opmars van maart 1918 in geallieerde handen toen een deel moest worden opgegeven. Het oostelijke deel van de gemeente bleef tot februari 1917 in Duitse handen en was in de zomer van 1918 weer van hen.

 

"Owl Trench" was een Duitse dwarsloopgraaf voor Rossignol Wood, overvallen door de 4e Nieuw-Zeelandse Rifle Brigade op 15 juli 1918 en vijf dagen later ontruimd door het 1st Auckland Regiment. Op de begraafplaats zijn echter de graven van mannen die op 27 februari 1917 zijn omgekomen bij een aanval op de Duitse achterhoede door de 31st Division.

 

 

Op de begraafplaats zijn 53 oorlogsgraven van de Eerste Wereldoorlog. Rij A is een massagraf voor 46 soldaten, van wie 43 behoorden tot de 16th West Yorkshires. Tien van de graven op de begraafplaats zijn niet geïdentificeerd.

 

Details van het slachtoffer: VK 53, totaal aantal begrafenissen: 53.

?De begraafplaats is ontworpen door NA Rew.

Gommecourt Wood New Cemetery.

Foncquevillers was in 1915 en 1916 in Britse handen. Op 1 juli 1916 werd Gommecourt Wood aangevallen door de 46th (North Midland) Division en het zuidelijke deel van het dorp door de 56th (London) Division. De aanval had tijdelijk succes, maar kon niet worden volgehouden; en Gommecourt bleef een saillant in de Duitse linie tot 27 februari 1917, toen het werd geëvacueerd. Het werd nooit heroverd door de Duitsers; aan het einde van hun offensief van maart 1918 was het net binnen de Britse linies. Gommecourt werd later "geadopteerd" door de County Borough of Wolverhampton.

 

Gommecourt Wood New Cemetery werd aangelegd, na de wapenstilstand, toen graven werden binnengebracht van de slagvelden van juli 1916, maart 1917 en maart, april en augustus 1918, en van bepaalde kleinere begraafplaatsen.

 

Er worden nu bijna 750 oorlogsslachtoffers van 1914-18 herdacht op deze plek. Hiervan is bijna tweederde niet-geïdentificeerd en zijn speciale gedenktekens opgericht voor tien soldaten uit het Verenigd Koninkrijk, waarvan bekend is of waarvan wordt aangenomen dat ze onder hen begraven liggen.

 

De begraafplaats heeft een oppervlakte van 2.690 vierkante meter en is omsloten door een puinmuur.

 

 

Details van het slachtoffer: UK 692, Australië 1, Nieuw-Zeeland 56, totaal aantal begrafenissen: 749

Grafsteen voor een onbekende soldaat die op 1 juli 1916 sneuvelde.