2007-2008: Australië
In december kan ik eindelijk de volledige site in het Engels vertalen. Tot nu
toe was slechts een klein deel tweetalig. Ook een officiële domeinnaam wordt
werkelijkheid: www.Dengrootenoorlog.nl.
Australië heeft, als een van de belangrijkste leveranciers van jonge,
enthousiaste vrijwilligers, vele oorlogsmonumenten: In maart, april
en mei bezoek ik West-Australië, een dunbevolkt gigantisch land met Perth als
hoofdstad.
De Grote oorlog leeft hier volop. Elke boekwinkel heeft een stelling met
(vaak sterk nationaal getinte en daarom aantrekkelijke) reis-, dag-, en
geschiedenisboeken.
Ik koop er een tiental, waaronder het fantastische: The Great War" van
Les Carlyon, die eerder "Gallipoli" schreef.
"The Great War" behandelt de Australiërs in Vlaanderen en Frankrijk
en legt vaak de link tussen het slagveld nu en de ervaringen van toen. 865
pagina's historie.
Andere boeken zijn o.a. "Backs to the
Wall" door G.D.Mitchell, "To win a war" door John Terraine en
"Gallipoli untold stories" door Jonathan King.
De grote inbreng van de Aussies, vooral in 1918, wordt me vanuit
verschillende invalshoeken duidelijk gemaakt.
Ieder dorp, hoe klein ook, heeft een goed onderhouden hoekje met een monument
en een soms indrukwekkende namenlijst. "Lest we forget".
25 april, ANZAC-day, waarop al vanaf 1916 de landing op de
stranden van Gallipoli worden herdacht, is Australie's belangrijkste
gedenkdag. In de vroege morgen verzamelen de inwoners van zelfs de meest
afgelegen gehuchten zich voor de dawn service, de nationale zenders doen
verslag, vlaggen hangen half stok. Australië weet hoe het gedenken moet en
heeft zoveel te gedenken..
In het vliegtuig terug naar Nederland weet ik me goed ingelezen in
Australie's Grote Oorlog, de Diggers, de slagvelden waarop de 5 divisies
actief waren en de tragedie die volgde toen de Australiërs eindelijk
thuiskwamen in een regulier leven dat nooit meer regulier zou zijn..
|